Psychoterapia egzystencjalna
Twórcą podejścia jest Irwin D. Yalom, psychiatra i autorytet w dziedzinie psychoterapii grupowej.
Terapię egzystencjalną definiuje się jako dynamiczne podejście terapeutyczne, które skupia się na zagadnieniach skoncentrowanych na życiu i istnieniu człowieka. W ujęciu Yaloma termin dynamiczny charakteryzuje terapię egzystencjalną poprzez założenie, że nieświadome siły wpływają na świadome działania – podobnie jak w licznych podejściach psychoanalitycznych.
Konflikty wewnętrzne wynikają nie tylko z walki ze stłumionymi popędami, traumami wczesnodziecięcymi, lecz również (po prostu) z naszej konfrontacji z istnieniem – kwestią przemijalności i śmiertelności, izolacji, sensu życia i wolności. Podczas terapii u psychoterapeuty zorientowanego egzystencjalnie można spodziewać się między innymi: wsparcia, empatii, indywidulanego toku terapii, podejścia i przepracowania spraw tu i teraz, czerpania informacji z pojawiających się uczuć, realności i przejrzystości, informacji zwrotnych, rozmów o śmierci i sensie życia oraz pracy nad snami. Yalom szczególną uwagę w terapii przywiązuje do rozpoznawania ukrytego lęku przed śmiercią oraz konfrontacji ze śmiercią, co w efekcie prowadzi do pełniejszego życia.
Yalom nigdy nie stworzył odrębnej szkoły psychoterapii egzystencjalnej, był raczej zwolennikiem uzupełnienia wiedzy dobrze przeszkolonych terapeutów dynamicznych, co zwiększa ich wrażliwość na kwestie egzystencjalne. Czas i intensywność trwania terapii jest uzależniona od indywidualnych celów oraz potrzeb pacjenta.